„Ludzie płacą lekarzowi za pracę, za serce pozostają mu winni.” Lucius Annaeus Seneca Minor

Uremia, mocznica – ostatni moment na ratowanie życia

uremia

Uremia inaczej zwana mocznicą to ostatnie stadium choroby układu moczowego. Zwłóknienie tkanki śródmiąższowej, zmniejszenie liczby nefronów, a także uszkodzenie nerek, wszystkie te czynniki prowadzą do uremii. Czym jest i jak ją leczyć, o tym poniżej.

Na skutek uszkodzenia nerek, a także niektórych chorób prowadzących do uszkodzenia miąższu nerkowego i substancji toksycznych upośledzających przesączanie kłębków nerkowych, dochodzi do powstania uremii. Choroba, zwana również mocznicą (z łac. insufficientia renum chronica) stanowi ostatnie stadium choroby układu moczowego. W chwili jej zdiagnozowania, konieczną jest niezwłoczna konsultacja nefrologiczna i jednoczesne wdrożenie odpowiedniego leczenia.

Uremia i jej przyczyny

Jak już zostało powiedziane wcześniej, uremia powstaje na skutek licznych chorób prowadzących do zmian w obrębie układu moczowego, zmniejszenia liczby nefronów i funkcjonowaniu nerek, a także do utrudnienia odpływu moczu. Niektóre przewlekłe dolegliwości mogą prowadzić również do zmian naczyniowych, na skutek których dochodzi do gorszego ukrwienia nerek, a także do zaniku cewek, stwardnienia kłębuszków nerkowych i zwłóknienia tkanki śródmiąższowej. Należy mieć świadomość, że wraz z uszkodzeniem nefronów i pracy nerek, dochodzi stopniowo do nagromadzenia we krwi toksyn mocznicowych.

Na pojawienie się uremii mają również wpływ takie choroby i dolegliwości, jak:

  • zespół septyczny,
  • śródmiąższowe zapalenie nerek,
  • nefropatii nadciśnieniowej,
  • glomerulopatia,
  • cukrzycowej choroby nerek.
  • choroby układu krwionośnego:
  • zwężenie tętnicy nerkowej,
  • naczyniowe stwardnienie nerek,
  • choroby małych naczyń.
  • choroby układu moczowego (nowotwory):
  • wielotorbielowatość nerek,
  • dna moczanowa,
  • szpiczak mnogi,
  • amyloidoza.
Mocznica i jej objawy

W przypadku uremii objawami niepokojącymi powinny być:

  • przewlekłe bóle głowy,
  • niedokrwistość,
  • drętwienie i skurcze kończyn,
  • drażliwość i pobudzenie,
  • senność,
  • niesmak w ustach,
  • zaburzony rytm pracy serca,
  • biegunka,
  • nudności,
  • wymioty,
  • zapach amoniaku wydobywający się z ust chorego,
  • sucha i łuszcząca sie skóra,
  • liczne wybroczyny pojawiające się na skórze.
Uremia i jej powikłania

Późno zdiagnozowana choroba lub też nieleczona, może prowadzić do wielu groźnych dla zdrowia powikłań w postaci:

  • nadciśnienia,
  • choroby układu krążenia,
  • głębokiej śpiączki,
  • niedokrwistości związanej z zaburzonym wytwarzaniem erytropoetyny,
  • osteodystrofią nerkową,
  • hiperfosfatemia,
  • hipokalcemią,
  • zaburzeniami w hydroksylacji witaminy D do kalcytriolu,
  • uszkodzeniami w pracy mózgu.
Mocznica – diagnoza

Uremię diagnozuje się na podstawie wywiadu z pacjentem, jak również na podstawie badań, takich jak badanie krwi (wykazana niedokrwistość), badanie moczu. Koniecznym jest również zbadanie poziomu GFR ( w przypadku uremii wynik będzie poniżej 80 ml).

Uremia i jej leczenie

Z racji, że leczenie uremii jest bardzo ciężkie, stosowanymi są dializy (pozanerkowe oczyszczanie krwi z substancji toksycznych), a najskuteczniejszą metodą leczenia jest przeszczep nerki, jednak ze względu na wysokie koszty z tym związane, nie każdy chory może być poddany operacji.

W przypadku, kiedy osoba chora nie została zakwalifikowana do zabiegu operacyjnego, koniecznym jest stosowanie odpowiednich leków regulujących pracę nerek, jak i narządów dotkniętych zmianami chorobowymi. Konieczną jest również odpowiednia dieta i tryb życia. Mowa tu o ograniczonym wysiłku fizycznym i odpowiedniej ilości przyjmowanych płynów i produktów białkowych.

fot. flickr.com autor: John Campbell