Na co pomaga inhalator – przykłady zastosowań soli fizjologicznej w aerozolu

Sól fizjologiczna, czyli chlorek sodu w wodnym roztworze, w postaci rozpylonej mgiełki przydaje się w wielu sytuacjach. Jednak są też okoliczności, w których wdychanie aerozolu może bardziej zaszkodzić. Zobacz, na co pomaga inhalator i dowiedz się więcej o nebulizacji!

• Skuteczność terapii z inhalatorem zależy m.in. od składu wdychanej mgiełki, rozmiarów cząsteczek i czasu trwania inhalacji.
• Inhalator pomaga przede wszystkim na infekcje oddechowe, stany zapalne i choroby układu oddechowego.
• Gruźlica, nowotwory, ropne zapalenia, niewydolność serca czy krwawiące drogi oddechowe uniemożliwiają użycie inhalatora.

Inhalacja to metoda podawania leków (proszków, zawiesin, roztworów) lub samej soli fizjologicznej bezpośrednio do dróg oddechowych pacjenta – natomiast nebulizacja oznacza rozbijanie aplikowanych substancji na aerozol o cząsteczkach pożądanej wielkości. Skuteczność takiej procedury zależy m.in. od składu preparatu, stężenia poszczególnych substancji i wielkości cząsteczek – mniejsze drobiny docierają dalej, do dolnych dróg oddechowych. Urządzenia dzieli się także według sposobu generowania aerozolu – na kompresorowe, ultradźwiękowe i siateczkowe. Wiedza tylko o tym, na co pomaga inhalator, to zdecydowanie za mało.

Roztwór chlorku sodu to główny składnik lub nośnik leków aplikowanych do dróg oddechowych

Inhalacja solą fizjologiczną, bez dodatkowych środków terapeutycznych, służy przede wszystkim celom profilaktycznym oraz łagodzeniu i eliminacji pewnych objawów. NaCl ma właściwości przeciwzapalne, działa nawilżająco i bakteriobójczo, a do tego rozbija zalegającą wydzielinę – spada jej lepkość i gęstość, co ułatwia jej wykrztuszanie oraz usuwanie z górnych dróg oddechowych. Roztwór soli fizjologicznej o odpowiednio dobranym stężeniu pomaga m.in. na:

• przesuszenie błon śluzowych;
• katar zatykający nos – zarówno o podłożu alergicznym, jak też infekcyjnym;
• mokry kaszel;
• problemy z emisją głosu;
• zapalenie zatok, gardła, krtani, śluzówki.

Dodanie olejków eterycznych pomaga m.in. przy napadach paniki – kiedy oddech przyspiesza, tętno rośnie, serce kołacze, a ciśnieniomierze szaleją, kilka głębszych wdechów olejku eterycznego rozpuszczonego w soli fizjologicznej może przyspieszyć powrót do równowagi. Przy ostrzejszych infekcjach górnych dróg oddechowych (np. zachorowaniu na grypę), poważniejszych lub przewlekłych chorobach układu oddechowego oraz wielu innych sytuacjach potrzebny będzie specjalistyczny, płynny lek wlewany do nebulizatora. Inhalacje wykorzystuje się jako jedną z form terapii przy takich dolegliwościach, jak:

• POChP;
• alergie;
• zapalenie płuc;
• pylica;
• rozedma płuc;;
• pylica;
• zapalenie oskrzeli;
• mukowiscydoza;
• rozstrzenie oskrzeli;
• astma;
• sarkoidoza.

Przeciwwskazania zdrowotne – kiedy sól fizjologiczną i inhalację trzeba zastąpić innymi metodami?

Są okoliczności i stany zdrowotne, w których korzyści ze stosowania inhalatora są niewspółmierne do realnego zagrożenia powikłaniami. Nigdy nie należy inhalować siebie lub dzieci bez wcześniejszych konsultacji z lekarzami. Inhalacje solą fizjologiczną lub nebulizacje mogą być szczególnie niebezpieczne dla osób, które cierpią na:

• gruźlicę;
• zmiany nowotworowe w drogach oddechowych;
• ropne zapalenie migdałków;
• ciężką niewydolność serca;
• niewydolność krążeniowo-oddechową, która nie została wywołana obturacją oskrzeli.

Krwotok w układzie oddechowym – zarówno spowodowany np. lekkim urazem mechanicznym, jak i poważną chorobą płuc – również uniemożliwia przeprowadzenie inhalacji. To ważne, by ściśle przestrzegać zaleceń lekarza. Specjaliści najlepiej wiedzą, na co pomoże inhalator, jaki preparat zadziała optymalnie i czy wziewne podanie leku będzie w pełni bezpieczne dla pacjenta.