Bronchoskopia jest rodzajem badania wziernikowego, które ma na celu zbadać drogi oddechowe, a w efekcie postawić właściwą diagnozę wielu chorób. W trakcie badania dokonywany jest zapis video, pozwalający lekarzowi udokumentować wyniki i właściwie je przeanalizować.
Bronchoskopia – kiedy powinna być przeprowadzana?
Badanie przeprowadza się za pomocą bronchoskopu. Dzięki działaniu urządzenia, lekarz potrafi wzrokowo ocenić wygląd i stan błony śluzowej, oskrzeli, strun głosowych. Podczas badania pobierany jest też materiał do dalszych badań oraz pobierane mogą być wycinki błony śluzowej do badania histopatologicznego. Możliwe jest też wykonanie biopsji węzła chłonnego albo pobranie elementu miąższu płuc. Bronchoskopia jest badaniem diagnostycznym bez którego trudno sobie wyobrazić leczenie na oddziałach pulmonologicznych. Aby wykonać badanie, powinny być do tego określone przesłanki. Z punktu widzenia diagnostycznego, badanie wykonuje się w przypadku przewlekłych duszności, długo utrzymującego się kaszlu, wystąpienia w drogach oddechowych ciała obcego, powracającego zapalenia płuc, podejrzenia uszkodzenia tchawicy, zachłyśnięcia się treścią żołądkową, wypicia substancji żrących. W przypadku wskazań radiologicznych, badanie wykonuje się, gdy jest podejrzenie guza mózgu, zmian rozsianych na płucach, utrzymywania się płynu w jamie opłucnej. Wskazania chirurgiczne to: usunięcie ciała obcego, intubacja, udrożnienie tchawicy, odessanie zalegającej w drogach oddechowych wydzieliny.
Bronchoskopia – przeciwwskazania
Nie wszyscy pacjenci mogą być poddani temu badaniu. Lekarz zawsze powinien rozważyć korzyści płynące z przeprowadzenia badania i problem ewentualnych skutków ubocznych. Uważa się, że bronchoskopii nie powinno się przeprowadzać u osób z ciężką niewydolnością serca, arytmią, chorobą wieńcową, a także u osób, które dwa tygodnie przed badaniem przeszły zawał. Nie powinni się też mu poddawać osoby z chorobą zwyrodnieniową kręgosłupa szyjnego.
Jak przygotować się do bronchoskopii?
Przede wszystkim trzeba być spokojnym i rozluźnionym. To zabieg może niezbyt przyjemny, ale bardzo potrzebny w diagnostyce. W dniu badania trzeba pozostawać na czczo. Nie można nie tylko niczego jeść, ale i pić. Podczas bronchoskopii znieczulana jest krtań, z tego powodu nie powinno się przyjmować posiłków i płynów przez przynajmniej dwie godziny po zabiegu, bo może dojść do zachłyśnięcia. Na dobę przed zabiegiem nie można pić alkoholu i palić papierosów. Na pięć dni przed badaniem, pacjent, który stosuje leki rozrzedzające krew, powinien z nich zrezygnować i w zamian przyjmować heparynę. Lekarz na pewno też zleci dodatkowe badania: badanie określające poziom krzepliwości krwi, RTG klatki piersiowej, EKG i spirometrię.
Jak przebiega badanie?
Przed bronchoskopią konieczne jest założenie przez pielęgniarkę wenflonu, przez który podawane są leki uspokajające i nasenne. Do tego dochodzą leki przeciwkaszlowe i przeciwbólowe. Pacjent pozostaje w pozycji leżącej. Po wykonaniu znieczulenia miejscowego, lekarz wprowadza do nosa lub ust pacjenta bronchoskop. Badanie nie jest bolesne, ale powoduje pewien dyskomfort, kiedy wzierniki są wprowadzane do płuc. Niektórzy pacjenci nawet przesypiają większość badania. Podczas bronchoskopii lekarz cały czas monitoruje ciśnienie tętnicze i pracę serca. Po ustąpieniu znieczulenia, pacjent może wracać do normalnej aktywności. Co prawda, przez pewien czas będzie odczuwał niewielki ból gardła i nosa, ale będzie to wynik podrażnienia tych miejsc. Przez około 24 godziny może się też utrzymywać chrypka.
Jeśli trwa to dłużej, koniecznie trzeba zgłosić się do lekarza. Skutki uboczne występują bardzo rzadko. Czasami może wystąpić gorączka, zaburzenia oddechowe, a sporadycznie – zaburzenia rytmu serca. W związku z tym pacjent przez około dwie godziny pozostaje pod skrupulatną obserwacją lekarza. Atutem badania jest, że wyniki są zaraz po badaniu. Wyjątkiem są sytuacje, kiedy dochodzi do biopsji. Wtedy wyniki zostaną przekazane po tygodniu lub nawet dwóch.
W trosce o zdrowie: kompleksowa ochrona dzięki pakietom medycznych