„Ludzie płacą lekarzowi za pracę, za serce pozostają mu winni.” Lucius Annaeus Seneca Minor

Amblyopia

AmblyopiaPojawiająca się na ogół w okresie dziecięcym amblyopia, powszechnie znana jest pod nazwą niedowidzenia, czy tzw. „leniwego oka”. Wszystkie informacje na temat jej przebiegu, czy objawów znajdziesz poniżej.

Zwyczajowo amblyopia pojawia się u dzieci w różnym wieku, lecz w okresie około sześciu lat oko jest szczególnie wrażliwe na działanie szkodliwych czynników (np. zez). Pod ich wpływem dochodzi do upośledzenia prawidłowego widzenia na skutek braku informacji wzrokowych przesyłanych z mózgu do oka. Ocenia się, że amblyopia jest chorobą najczęściej odpowiedzialną za niedowidzenie u dzieci – szacuje się, że średnio występuje u od 2 do 3 na każde 100 dzieci.

Amblyopia – przyczyny

Wśród przyczyn wywołujących chorobę, poza wspomnianym już zezem, lekarze wskazują również:

  • zmętnienie przedniej części oka (zaćma),
  • astygmatyzm,
  • daleko- i krótkowzroczność,
  • anizometrię (różnica w refrakcji oczu – jedno oko jest okiem dominującym).
Niedowidzenie – objawy

Co prawda amblyopia jest schorzeniem trudnym do zdiagnozowania, nie mniej jednak pewne objawy powinny skierować uwagę w stronę niedowidzenia.
Będą to:

  • zaburzenia postrzegania głębi (zwłaszcza w zaawansowanym stadium),
  • zaburzenia w ostrości widzenia, postrzegania kontrastu,
  • wrażliwość na ruch,
  • zaburzone widzenie dwuoczne.

Ambylopia z czasem, nieleczona, prowadzi do ślepoty chorego oka.

Niedowidzenie i jego diagnostyka

Należy pamiętać, że wczesna diagnoza i wcześnie podjęte leczenie uchroni chorego od niedowidzenia, a w późniejszym czasie i ślepoty jednego oka. Badanie oka polega na sprawdzeniu przez okulistę (po uprzednim zakropieniu oczu):

  • ostrości wzroku,
  • ruchomości gałek ocznych,
  • widzenia w obu oczach.
Amblyopia i jej leczenie

Niedowidzenie można leczyć na kilka sposobów. Przede wszystkim poprzez:

  • noszenie specjalnych okularów,
  • opaski bądź plastra na zdrowym oku,
  • ćwiczenia pleoptyczne (na specjalnych aparatach),
  • a także zakrapianiu zdrowego oka (np. Atropiną), by zmusić chore oko do wysiłku.

Zalecana jest również gimnastyka oka polegająca na ćwiczeniu mięśni poruszających gałką oczną, jak również granie na komputerze.
W przypadku kropli do oka należy uważać na ewentualne grudki, jakie mogą powstać po zakrapianiu, stąd dopełnieniem terapii zwyczajowo jest maść mająca temu zapobiec.

Również w przypadku noszenia opaski na oku należy uważać, by zbyt często zasłanianie zdrowego oka, nie spowodowało wystąpienia w nim amblyopii wstecznej.

fot. www.flickr.com autor: Alexander Boden