Pokrzywka objawiająca się przede wszystkim bąblami pokrzywkowymi ma co najmniej kilka odmian. Ocenia się, że powstaje na skutek reakcji organizmu na alergeny.
Jedną z reakcji organizmu na różnego rodzaju alergeny może być pokrzywka. W zależności od rodzaju alergenu i czynnika wywołującego tego rodzaju dolegliwość, spotykamy kilka jej odmian. Wszystkie łączy jeden punkt wspólny, jakim jest objaw w postaci bąbli pokrzywkowych. W zależności od stopnia nasilenia, zmiany skórne mogą wystąpić nie tylko na skórze, ale również na błonie śluzowej, tkance podskórnej i śluzówkach.
W zależności od jej nasilenia i miejsca wystąpienia zmian chorobowych, rozróżniamy:
- obrzęk Quinckiego – obejmujący twarz i krtań (obrzęk tych części ciała bywa bardzo niebezpieczny dla zdrowia pacjenta),
- pokrzywka ostra – krótkotrwała dolegliwość wywołana uczuleniem na leki lub nieodpowiednią dietą,
- pokrzywka przewlekła – w tym przypadku mamy do czynienia z dolegliwościami utrzymującymi się przez dłuższy okres czasu. Remisje i nasilenia choroby mogą wywołać napięcia psychiczne,
- pokrzywka z zimna – występująca i chorego na skutek kontaktu z niskimi temperaturami.
Pokrzywka i jej przyczyny
Jak już zostało powiedziane wcześniej, pokrzywka w postaci zmian skórnych jest najczęściej reakcją organizmu na uczulające alergeny (zarówno pokarmowe, jak i w postaci leków), a także na skutek zaburzonych stanów psychicznych pacjenta, ukąszeń owadów, czy zakażeń pasożytniczych. Warto przy tym nadmienić, że bezpośrednią przyczyną pokrzywki jest histamina (jej wyzwalanie i wpływ na naczynia).
Pokrzywka – objawy
Pierwszymi objawami mogącymi sygnalizować pokrzywkę jest przede wszystkim uporczywy świąd i towarzyszące temu bąble pokrzywkowe (niekiedy blade, czasem różowate, mogą zniknąć po kilku godzinach). W przypadku ostrej pokrzywki, może pojawić się również obrzęk twarzy i gardła, czy błon śluzowych. Przy czym tego rodzaju objawy są niezwykle niebezpieczne dla chorego, stanowiąc bezpośrednie zagrożenie dla jego życia.
Diagnoza pokrzywki
Diagnoza polega na przeprowadzeniu wywiadu z chorym i oględzinach zmian skórnych powstałych na skutek choroby.
Pokrzywka i jej leczenie
Przy pokrzywce zwyczajowo stosuje się leki przeciwhistaminowe, jak również leki obkurczające i uszczelniające naczynia w postaci wapna i rutinoscorbinu. W przypadku wystąpienia czynników psychicznych, koniecznym będzie również podanie choremu leków uspakajających. W przeciwnym razie stan chorego może ulec pogorszeniu. W przypadku ciężkich pokrzywek, obrzęków twarzy i śluzówek, koniecznym może być również podanie choremu kortykosteroidów. W przypadku, kiedy obrzęk postępuje, nieodzownym może być również podanie adrenaliny, a także dożylnie kortykosteroidów i leków przeciwhistaminowych.