„Ludzie płacą lekarzowi za pracę, za serce pozostają mu winni.” Lucius Annaeus Seneca Minor

Drakunkuloza

Drakunkuloza

Spotykana jedynie w kilku krajach Afryki, drakunkuloza, to pasożytnicza choroba skóry. W 2013 roku liczba zachorowań zmalała do 148 przypadków. Czym jest drakunkuloza?

Jeszcze w 1986 roku liczba chorych na drakunkulozę wynosiła blisko 3,5 miliona, w chwili obecnej rocznie na dolegliwość cierpi około 150 osób z kilku afrykańskich krajów takich, jak: Malia, Etiopia, Sudan Południowy i Czad. Dawniej określana mianem riszty (z języka tadżyckiego nitka, nić) drakunkuloza (z łac. Dracunculosis) wywoływana jest przez nitkowca podskórnego (Dracunculus medinensis). Ten groźny pasożyt ma około od jednego do dwóch milimetrów szerokości, samice zaś mogą mieć nawet od 60 do 100 centymetrów długości. Do zakażenia pasożytem dochodzi poprzez napicie się przez chorego wody, w której znajdują się zainfekowane nitkowcem rozwielitki.

Drakunkuloza i jej objawy

Początkowe zarażenie nitkowcem przebiega bezobjawowo, by po około roku czasu na skórze kończyny (najczęściej dolnej) chorego pojawił się pęcherzyk wytworzony przez osobnika żeńskiego. Pojawieniu się pęcherza towarzyszy bolesne pieczenie jego okolic, a przez następne tygodnie pasożyt będzie wydostawał się przez skórę na zewnątrz. Skuteczną metodą pozbycia się pasożyta jest jego stopniowe nawijanie na patyczek przez kolejne tygodnie. Po usunięciu nicienia miejsce jest nie tyko bolesne, ale i owrzodziałe, narażone na różnego rodzaju zakażenia. W niektórych przypadkach po usunięciu nicienia dochodzi do powstania ropnia lub ropownicy lub wtórnego zakażenia.

Do objawów choroby należą również:

  • gorączka,
  • objawy alergiczne,
  • stan zapalny węzłów chłonnych,
  • biegunka,
  • wymioty,
  • nudności,
  • odczynowe obrzęki stawów (m.in. stawu kolanowego i skokowo-goleniowego).

Profilaktyka

Co prawda liczba zachorowań na drakunkulozę znacznie zmalała, jednak ważnym aspektem ochrony miejscowej ludności przed zakażeniem pasożytem, jest odpowiednia profilaktyka poprzez:

  • wczesne diagnozowanie choroby,
  • dostęp do zdrowszej wody,
  • filtrowanie wody (nawet poprzez użycie materiału),
  • ochrona rany przed zakażoną wodą,
  • oczyszczenie wody z larw nicieni poprzez zastosowanie leku – temefosu – dodawanego do wody.

Diagnoza

Chorobę rozpoznaje się na podstawie obrazu klinicznego.100% pewność podczas diagnozy choroby daje odnalezienie u chorego nicienia pod postacią powrózka pod skórą.

Leczenie

Jedyną, spotykaną formą leczenia drakunkulozy jest codzienne nawijanie pasożyta na patyk. W przypadku obecności lekarza, ten może zlecić jego chirurgiczne usunięcie. W chwili obecnej nie istnieją leki działające na dorosłych osobników pasożyta, a leki takie jak, metronidazol, mebendazol, czy tiabendazol w kuracji choroby nie przynoszą oczekiwanych rezultatów.