Zaburzenia rytmu serca, zwane też zwyczajnie arytmią, to nieregularność i zakłócenia w pracy serca. To schorzenie może przebiegać bezobjawowo i nie powodować żadnych konsekwencji, ale u niektórych osób może stanowić poważne zagrożenie życia. Przyczyny bywają zróżnicowane, więc warto dowiedzieć się, czy znajdujemy się w grupie ryzyka. Co warunkuje powstanie arytmii ? Jak ją leczyć ?
Na czym polegają zaburzenia rytmu serca ?
W założeniu serce powinno bić całe nasze życie regularnie, jednostajnym rytmem. W praktyce jednak pod wpływem różnych czynników, częstość skurczów wykracza poza normę. Za wyznaczenie rytmu pracy serca odpowiedzialny jest układ bodźcowo – przewodzący serca, który wytwarza impulsy nerwowe, inicjujące skurcz. W przypadku zakłócenia pracy tego ,,naturalnego aparatu rozrusznikowego’’ serca, dochodzi do nieregularnej pracy tego narządu.
Zaburzenia rytmu, to przede wszystkim:
- przyspieszenie lub zwolnienie pracy serca
- częstoskurcz napadowy nadkomorowy i napadowy komorowy
- migotanie przedsionków
- występowanie dodatkowych skurczów
- brak oczekiwanego skurczu
Należy zaznaczyć, że wraz z wiekiem rośnie ryzyko arytmii. Nie tylko ten czynnik jednak predysponuje do tej choroby, będą na to narażone również osoby palące papierosy, stosujące nieprawidłową dietę, żyjące w ciągłym stresie, będące obciążone genetycznie lub mające inne schorzenia typu nadciśnienie tętnicze, cukrzyca, miażdżyca, niedociśnienie, wadliwa budowa zastawek, choroby tarczycy.
Częstość uderzeń serca na minutę u zdrowej osoby powinna wynosić 60-100 w spoczynku. Co ciekawe, u osób uprawiających sport, liczba ta zazwyczaj jest znacznie mniejsza i oscyluje w granicach 40-50 skurczów i jest to jak najbardziej normalny stan rzeczy.
Objawy zaburzeń rytmu serca
Dolegliwości związane z tym schorzeniem mogą się znacznie różnić, w zależności od przyczyny i rodzaju i zaburzeń rytmu. Mogą też wcale nie występować. Do najczęstszych zaliczamy kołatania serca, którym mogą towarzyszyć osłabienie i zawroty głowy. Ponadto chorzy skarżą się na mocne skurcze, brak skurczu, uczucie ,,przeskakiwania’’ w momencie, gdy dochodzi do dodatkowego uderzenia, ból w klatce piersiowej, kłucia za mostkiem i duszności. Jeżeli tym objawom będzie towarzyszyło nagłe pogorszenie samopoczucia, nudności, poczucie, że zaraz możemy stracić przytomność, należy jak najszybciej wezwać karetkę.
Diagnostyka arytmii
Aby w pełni zdiagnozować zaburzenia rytmu serca (a czasem też ich przyczynę, jeśli do tej pory pozostała nieznana), wykonuje się zdjęcie rentgenowskie klatki piersiowej, elektrokardiografię (EKG), testy wysiłkowe, echokardiografię (tzw. echo serca), czy badania krwi (tu szczególnie poziom potasu, czynniki krzepnięcia krwi).
Leczenie zaburzeń rytmu serca
Leczenie arytmii jest zależne od ogólnego stanu zdrowia pacjenta, posiadanych już chorób i stosowanych leków. Najlepiej jest wyeliminować przyczynę arytmii, czyli np. wyleczyć nadciśnienie tętnicze. Niestety w niektórych przypadkach to nie wystarcza i konieczne jest wdrożenie leczenia farmakologicznego, czyli stosowania beta- blokerów, antagonistów kanałów wapniowych, amiodaronu, czy glikozydów. Czasem też najlepszym rozwiązaniem okazuje się być wykonanie zabiegu wszczepienia stymulatora (umieszczany w klatce piersiowej, stymuluje impulsy elektryczne), lub kardiowertera – defibrylatora (sprawuje kontrolę nad rytmem serca). Wiele osób sceptycznie, a nawet z niechęcią podchodzi do tych ostatnich metod, gdyż powoduje to u nich pewien dyskomfort. Myśl, że mogą mieć jakiś sztuczny mechanizm w organizmie powoduje, że nie biorą takiej opcji pod uwagę. Tymczasem, takie nowoczesne metody znacznie poprawiają jakość życia i chronią przed groźnymi skutkami zaburzeń rytmu serca. Dlatego warto skonsultować swoje wątpliwości z zaufanym specjalistą.
