Schizofrenia jest jedną z najczęstszych chorób psychicznych jednak wciąż wiedza na jej temat jest niska, z czego z kolei wynika niezrozumienie osób chorych, ich społeczna stygmatyzacja a wręcz niekiedy dyskryminacja.
Poniższe 10 tez, oparte o stanowisko polskiej grupy międzynarodowego programu zapoczątkowanego przez Światowe Stowarzyszenie Psychiatryczne, skierowanego przeciw piętnu i dyskryminacji pod hasłem: „Schizofrenia – otwórzcie drzwi” ma na celu przybliżenie problematyki choroby jaką jest schizofrenia, a co za tym idzie lepsze zrozumienie pacjentów i przeciwdziałanie społecznemu wykluczeniu
1. Schizofrenia jest chorobą
Schizofrenia jest choroba psychiczną, która powoduje obiektywne i subiektywne cierpienie. Wymaga stałego leczenia, czasem do końca życia i co ważne, nikomu nie można przypisać winy za jej wystąpienie.
2. Schizofrenia jest chorobą o wielu wymiarach
Schizofrenia jest chorobą o niejasnych, złożonych przyczynach, która wywiera wpływ nie tylko na funkcjonowanie ośrodkowego układu nerwowego. Dotyka wielu wymiarów życia człowieka a jej ujawnienie się zależy od licznych nakładających się czynników i osobniczej wrażliwości.
3.Schizofrenia jest nie tylko chorobą
Schizofrenia powinna być odbierana również przez pryzmat doświadczeń osoby chorej oraz osób jej najbliższych. Bez wątpienia choroba to nie tylko kwestia występowania konkretnych klinicznych objawów, ale także problem utraty autonomii, kontroli nad swoim życiem, pozycji społecznej, nadziei czy więzi i relacji.
4. Schizofrenia nie jest chorobą dziedziczną
Jak dotąd nie znaleziono genu lub genów odpowiedzialnych za wystąpienie choroby. Schizofrenia nie jest chorobą dziedziczną, jednak wiadomo, że przekazywana jest pewna skłonność do zachorowania, co również związane jest z procesem wychowawczym i relacjami rodzinnymi.
5. Schizofrenia nie jest chorobą nieuleczalną
Obraz kliniczny i rozwój choroby jest bardzo zróżnicowany i czasem trudny do przewidzenia. Możliwe jest wystąpienie tylko jednego epizodu schizofrenii, jak również prawdopodobny jest jej długotrwały przebieg. Jakkolwiek, schizofrenię można i trzeba leczyć – właściwie dobrana terapia farmakologiczna pozwalają osiągnąć sukces terapeutyczny w zakresie ustąpienia objawów psychotycznych jak i rehabilitacji społecznej, a nowoczesne formy leczenia np. leki o przedłużonym uwalnianiu tzw. LAI, czynią kurację mniej uciążliwą dla pacjenta i jego bliskich.
6. Jest schizofrenia – nie ma „schizofreników”
Bardzo krzywdzące jest rozpatrywanie danej osoby przez pryzmat jej choroby. Powszechnie funkcjonujące stereotypy dotyczące pacjentów psychiatrycznych często wynikają z braku wiedzy na temat choroby i stają się dodatkowym brzemieniem nakładanym na ich i tak obciążone już cierpieniem ramiona.
7. Chory na schizofrenię nie przestaje być człowiekiem, osobą, obywatelem
Należy pamiętać, że choroba, jakkolwiek przebiega, nie narusza ludzkich niezbywalnych praw do poszanowania godności, nie pozbawia ani słabości, ani talentów, choć może je wyostrzać lub ograniczać
8. Chorzy na schizofrenię nie zagrażają innym bardziej niż osoby zdrowe
Wbrew powszechnym opiniom – większości czynów agresywnych i zabronionych dopuszczają się zdrowi, a te które są udziałem chorych psychicznie, bardzo często są skutkiem biernej postawy otoczenia wobec osoby chorej – brakiem zainteresowania jej problemem i zaniechaniem jej pomocy.
9. Chorzy na schizofrenię oczekują szacunku, zrozumienia i pomocy
Tak jak każdy, a może przede wszystkim, osoba chora oczekuje szacunku, życzliwości i wsparcia oraz walki z krzywdzącymi stereotypami
10. Schizofrenia rzuca światło na pytania egzystencjalne wspólne chorym i zdrowym
Pytania te dotykają problemów poznawalności świata i własnych przeżyć, granic między złudzeniem a rzeczywistością, kryteriów prawdy i fałszu, czy sensu życia.